W Przeglądzie Geologicznym nr 11/2018 ukazał się obszerny artykuł dotyczący nowego odkrycia w krach mezozoicznych w okolicach Łukowa.
Celem artykułu jest przedstawienie nowego odkrycia na tle dotychczasowych badań. Autorzy A.Wierzbowski, M.Świder, M.Krzeczyńska, W.Szczygieł wskazują na osady jurajskie z kier glacjalnych w kontekście znaczenia dla promocji geoturystycznej regionu. Odkrycie budzi zainteresowanie badaczy oraz kolekcjonerów skamieniałości i stanowi duży potencjał turystyczny. Skamieniałości jury są doskonale zachowane i reprezentują bardzo zróżnicowany świat roślinny (naprawione fragmenty drewna drzew iglastych, cysty morskich bruzdownic) oraz zwierzęcy (otwornice, ramienionogi, serpule, mszywioły, skorupiaki – małżoraczki, ślimaki, małże, amonity, łodziki, belemity, różnorakie szkarłupnie – liliowce, rozgwiazdy, wężowidła i strzykwy. Wszystkie te skamieniałości zostały szczegółowo opracowane w ponad 35 publikacjach naukowych oraz wielokrotnie wzmiankowane w innych.
Skamieniałości rozsławiły Łuków i okolice jako jedno z ważniejszych jurajskich stanowisk paleontologicznych w Europie.
Z gminnych środków finansowych w strefie występowania kry jurajskiej na działce Gminy Łuków w Gołaszynie zostały wykonany głęboki wykop, który odsłonił nieznane dotąd utwory. Najstarsze z nich to czerwone iły z drobnymi blaszkami muskowitu i sporadycznymi przeławiceniami mułowców. Młodsze utwory to żółtobrunatne iły. Najmłodsze utwory w wykopie są reprezentowane przez szare i ciemnoszare, silnie zwietrzałe iły. Poza wartością naukową, skamieniałości jurajskie występujące w krach łukowskich odznaczają się szczególnymi walorami estetycznymi. Tematem kier łukowskich zainteresowały się Gmina Łuków oraz Lokalna Grupa Działania „Razem ku Lepszej Przyszłości”, które poprzez Państwowy Instytut Badawczy postanowiły wykorzystać osobliwości geologiczne do celów promocji. Działania obejmowały akcję informacyjną, cykl zajęć warsztatowych, zbiórkę skamieniałości, stworzenie ekspozycji, cykliczną imprezę popularnonaukową w formie pikniku rodzinnego, wydawnictwa popularnonaukowe oraz 86. Zjazd Naukowy Polskiego Towarzystwa Geologicznego.
W perspektywie zainteresowane podmioty rozważają utworzenie w miejscu wykopu, stanowiska dokumentacyjnego, które wpisałoby się w sieć geostanowisk o randze europejskiej. W tym celu niezbędne będzie przeprowadzenie dalszych badań. W związku z tym zasadne wydaje się zlokalizowanie w tym miejscu pawilonu ekspozycyjnego w formie Muzeum Kier Łukowskich, pełniącego rolę centrum edukacyjnego.
W załączeniu ARTYKUŁ 20181119_odkrycie_geologiczne.pdf