W bieżącym roku obchodzimy 80. rocznicę usypania Kopca Henryka Sienkiewicza w Okrzei, który podobnie jak twórczość Noblisty jednoczył Polaków w odzyskaniu niepodległości.
W dniu 24 października 1924 r. biskup podlaski w Siedlcach Henryk Przeździecki napisał list do młodzieży w swojej diecezji, w którym czytamy: (…) „Mistrz nasz urodził się w Woli Okrzejskiej. Czyżby nie było wskazanym, a nawet koniecznym, aby w miejscu jego urodzenia stanął kopiec, oderwał od egoizmu, związał zamiłowaniem Ojczyzny opartem na Bogu (…). Wy, młodzi, zwróćcie się do młodych z całej Polski, aby w [tej] pracy Waszej udział wzięli. Miłujcie Polskę, jak On miłować kazał. Młodzieży ukochana! Pamiętaj, żeś Podlaska, że Henryk Sienkiewicz z Podlasia”.
Idea bp. Henryka Przeździeckiego przemieniła się w czyn w postaci zawiązania 28 czerwca 1932 r. społecznego Komitetu Budowy Kopca – Pomnika Henryka Sienkiewicza w Okrzei. Rozpoczęto od uroczystej Mszy św. w Okrzei 1 września 1932 r. Planowano wiele lokalizacji tej budowy, ostatecznie rozpoczęto sypanie kopca na ziemi kupionej od chłopa Stanisława Kardasa. W latach 1932- 1938 zwożono tu i przesyłano ziemię z wielu miejsc w kraju i za granicą związanych z pisarzem. Projekt wzorowano na kopcu Adama Mickiewicza w Nowogródku. Już na samym początku pracom przewodniczył proboszcz parafii w Okrzei – ks. Antoni Kresa. O sypaniu kopca zaczęła pisać prasa świecka i katolicka, a wkrótce potem także polonijna. Do 1938 r. przyjeżdżały do Okrzei liczne wycieczki z całego świata. Piękne karty w tym dziele zapisała Polonia amerykańska m.in. z Chicago. Aby gromadzić fundusze na budowę, liczni artyści organizowali festyny i występy, w czasie których zbierano pieniądze.
Wielka uroczystość odsłonięcia kopca z udziałem władz, duchowieństwa i najbliższej rodziny pisarza miała miejsce 2 października 1938 r. w obecności ponad 20 tys. osób. Kopiec poświęcił biskup podlaski, wygłaszając bardzo wzruszające przemówienie. Obecnie na szczycie kopca stoi popiersie pisarza, projektu Mariana Gardzińskiego z 1980 r., skierowane w stronę pobliskiego cmentarza, na którym pochowana jest matka pisarza Stefania Sienkiewiczowa. Ze szczytu kopca rozpościera się wspaniały widok na pobliskie pola, lasy, park w Woli Okrzejskiej, cmentarz i kościół w Okrzei. Są to miejsca gdzie upływało dzieciństwo i rozwijało się zamiłowanie do literatury przyszłego laureata literackiej nagrody Nobla.