Jan Stanisław Majewski i Władysław Majewski – zapomnieni bohaterowie

W dniu 13 września br. odbyła się w Auli I Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Łukowie konferencja pt. ,,Jan Stanisław Majewski i Władysław Majewski. Bohaterowie, zapomniani mieszkańcy Łukowa, Adamowa i Stanina w walce o Niepodległą”.

W uroczystości udział wzięli: Starosta Łukowski Dariusz Szustek, Dyrektor Muzeum Regionalnego w Łukowie Mariusz Burdach, Dyrektor Muzeum H. Sienkiewicza Magdalena Mitura, Prezes PKS Łuków S.A. Tomasz Madoń, Radna Powiatu Łukowskiego Danuta Bosek, nauczyciele i uczniowie I LO im.  T. Kościuszki i zaproszeni goście. Jednym z głównych zaproszonych gości był wnuk Jana Stanisława Majewskiego Pan Michał Majewski oraz Pan Jan Pietrzak znany aktor, polski satyryk, publicysta i artysta kabaretowy, który jest wnukiem Władysława Majewskiego.

Organizatorem wydarzenia było Muzeum Regionalne w Łukowie oraz Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Łukowskiej. Konferencja poświęcona była znanemu w środowisku łukowskim regionaliście i bojownikowi w walce o niepodległość Rzeczypospolitej, która połączona była z wystawą zdjęć, dokumentów i pamiątek rodzinnych po Janie Stanisławie Majewskim. Wykład przedstawiający rys historyczny rodziny Majewskich poprowadziła Pani Anna Frelek – Chmiel – Prezes Fundacji Dziedzictwo i Nowoczesność. Po konferencji delegacja Powiatu Łukowskiego udała się na Cmentarz Parafialny św. Rocha w Łukowie, w celu złożenia wiązanek i zapalenia zniczy na grobie rodziców Jana Stanisława Majewskiego. Pan Jan Pietrzak umieścił na grobie specjalną tabliczkę informującą o wpisie grobu do ,,Ewidencji grobów weteranów walk o Wolność i Niepodległość Polski”, przyznaną przez  Instytut Pamięci Narodowej.

Jan Stanisław Majewski (ur. 25 kwietnia 1899 r., zm. 13 września 1941 r.). Regionalista, historyk, działacz społeczny i dziennikarz, urodzony w Adamowie, lecz związany także z innymi miejscowościami takimi jak: Łuków, Stanin, Ernestynów czy Łaskarzew. Już od  lat przejawiał niezwykłą odwagę i zaangażowanie w sprawy swojego narodu. Jego ojciec, Władysław, brał udział w strajkach przeciwko rusyfikacji, co skutkowało wielokrotnym osadzaniem go w więzieniach, a rodzinę zmuszano do zmiany miejsca zamieszkania. Jan Stanisław, będąc zaledwie 16-letnim chłopcem, podjął pracę nauczyciela, angażując się jednocześnie w różnorodne inicjatywy społeczne i patriotyczne. Będąc w Łukowie aktywnie działał w stowarzyszeniu Kulturalno – Oświatowym ,,Ogniwo”, razem z żoną wydawał miesięcznik ,,Gazeta Łukowska” oraz ,,Kronikę Ziemi Łukowskiej”. Jego życie toczyło się w dramatycznych czasach II wojny światowej. Aresztowany i więziony w wielu miejscach, Jan Stanisław nie zraził się, kontynuując walkę o wolność i godność swego narodu. Niestety, w dniu 13 września 1941 roku, poniosła go śmierć w obozie Flossenburg w Bawarii. Jednak jego dziedzictwo pozostaje żywe, nie tylko w książkach i artykułach, które pozostawił po sobie, ale także w sercach osób, które pamiętają lub śledzą jego bohaterskie czyny. Jego imieniem nazwano Łukowskie Towarzystwo Regionalne, które przez wiele lat wydawało ,,Nową Gazetę Łukowską”.